Równikowe Lasy Deszczowe I Ochrona Środowiska

Timi

Naukowcy odtworzyli śmiercionośny zarazek grypy, który w 1918 roku zabił kilkadziesiąt milionów ludzi. Okazuje się, że do złudzenia przypomina on obecnego wirusa ptasiej grypy

Blisko, blisko, coraz bliżej - wielu naukowców jest przekonanych, że od pandemii ptasiej grypy dzieli nas tylko krok. Ludzie już i tak są już w stanie lekkiej histerii, a tutaj jeszcze dwa najbardziej prestiżowe pisma naukowe "Nature" i "Science" informują, że wirus ptasiej grypy jest najbardziej podobny do zabójcy z 1918 roku - słynnego zarazka hiszpanki. Grypa ta zabiła więcej ludzi (szacuje się, że nawet 50 mln) niż pierwsza wojna światowa. Trudno się zatem nie bać. Spokojnie - mówią jednak uczeni. - Już naprawdę niedługo rozłożymy przeciwnika na łopatki. Zespół naukowców z Instytutu Patologii Armii USA kierowany przez Jefferego Taubenbergera zakończył właśnie trwającą dziesięć lat pracę nad genomem hiszpanki. W tej chwili uczeni dysponują zestawem ośmiu genów (niezbędnych wirusowi do zakażania komórek i powielania się w nich).

Jednak badacze posunęli się jeszcze dalej - zespół naukowy kierowany przez Terrence'a Tumpeya z Centrum Kontroli i Prewencji Chorób Zakaźnych w USA (CDC) odtworzył zarazek hiszpanki w laboratorium. - Wiedzieliśmy, że musimy w końcu pokusić się o taki eksperyment, by dokonać spektakularnego postępu w badaniach grypy - powiedział Tumpey. - Oczywiście to nie jest dokładnie ten sam wirus. Część materiału genetycznego, która nie koduje białek pochodzi z wirusa zwykłej grypy.

Sztuczna hiszpanka jest obecnie przechowywana i pilnie strzeżona w CDC (ma przypisany trzeci w czterostopniowej skali, stopień zagrożenia). Uczeni badają wirusa na wszystkie sposoby (a także każdą możliwą kombinację genów hiszpanki z innymi wirusami grypy). Doświadczenia przyniosły pierwsze rezultaty - naukowcy wiedzą, co spowodowało, że wirus stał się dla nas zabójczy. - Pomogły mu w tym geny kodujące białko - hemaglutyninę, i te kodujące enzym - polimerazę. Dzięki pierwszemu białku wirus hiszpanki doskonale "przyczepiał się" do komórek nabłonka oddechowego (zarazek siał spustoszenie w płucach chorych osób). Specjalny rodzaj polimerazy gwarantował tymczasem szybkie namnażanie się wirusa w zaatakowanych komórkach. Zjadliwość sztucznego zarazka wirusolodzy sprawdzali na kurzych zarodkach, myszach i ludzkich komórkach nabłonka oddechowego.

Dlaczego naukowcy tyle energii poświęcają wirusowi, który już nikomu krzywdy nie zrobi? Ponieważ hiszpanka jest bardzo podobna do szczepu ptasiej grypy H5N1, którego kolejne mutacje grożą ogólnoświatową epidemią. Oba wirusy zmieniały się w podobny sposób, oba mają te same "geny zjadliwości", różniące się jedynie kilkunastoma drobnymi mutacjami w pojedynczych aminokwasach (cegiełkach budujących białka). Badając hiszpankę, poznajemy ptasią grypę - mówią uczeni. Dzięki temu stworzymy skuteczne leki i przede wszystkim szczepionkę, w razie gdyby ptasia grypa przestała nas jedynie straszyć i na dobre zadomowiła się w ludzkim ciele. Wyniki pracy nad zrekonstruowanym wirusem pomogą też w określeniu, jak zjadliwy może być taki potencjalny zarazek.

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Lasman

Oby naukowcy wynaleźli jakąś konkretna szczepionke i ptasia grypa nam nie zagrażała bo będzie nie ciekawie jak dostanie się do Polski.